Archieven

Intro

Welkom op de website over onze trip naar Florida in 2014.

Wat is er hier te beleven?

Allereerst de pagina met ons reisplan. Daarop staan de steden, dorpen, pretparken, stranden en al het andere dat we willen gaan doen, bezoeken en bekijken tijdens onze trip.

Verder vind je een pagina met een aantal restaurants waar we onze maaltijden willen gaan nuttigen en een pagina met wat extra informatie over Busch Gardens, een pretpark dat op de nominatie staat voor een bezoek.

Dan de voorbereidingen op de trip. Het plannen, het uitzoeken, het boeken maar ook uitgebreide beschrijvingen van alles wat we willen gaan doen tijdens de vakantie kan je volgen in alle berichten op deze website.

En tot slot het verslag van onze vakantie. Het is de bedoeling dat we per dag een verslag schrijven van onze belevenissen. Enerzijds om later alles nog eens terug te kunnen lezen en anderzijds om het thuisfront op de hoogte te houden van alles wat we meemaken.

We wensen je hier veel plezier!

NB Het is raadzaam om als je het relaas over onze vakantie niet in omgekeerde volgorde wilt lezen, hier te klikken en vanaf daar langzaam verder te lezen tot aan het heden.

070 – Dag 2 – Dinsdag 22 juli 2014 – De nodige boodschappen

Vanmorgen waren we rond 9:00 weer fris en vrolijk op. We hebben kennis gemaakt met de alleraardigste Engelse buurman. Maar omdat het contact nog wat oppervlakkig is, besloten we niet meteen bij hen aan te schuiven maar te ontbijten bij Denny’s.

Ik genoot daar een Moons Over My Hammy:

Omdat we van huis erg weinig boodschappen hebben meegenomen was het daarna op naar de Dollar Tree op 2557 Old Vineland Road, Kissimmee FL 34746-5841 waar, je raadt het al, alles $ 1 kost. Shampoo, zeep, vaatwastabletachtig spul, flesjes water, condooms, vuilniszakken (de laatste twee niet door elkaar halen), vaatdoekjes etc. etc. Allemaal spulletjes waar de gemiddelde huisvrouw gelukkig van wordt zeg maar. En dat voor zo weinig geld dat zelf meenemen de moeite niet loont.

Aangezien we in de buurt waren zijn we ook even gaan kijken naar de villa waar verre familie Marja en Bob onlangs verbleven om van daar naar Disney’s Blizzard Beach te rijden om de jaarpassen voor de waterparken te kopen. Die passen kosten minder dan twee dagen entree dus die rekensom was snel gemaakt. Daar ook meteen even wat gedronken want laat het duidelijk zijn: het is warm in Florida en daar krijg je dorst van. Hoe warm precies weet ik niet maar ik schat toch zeker een graad of 31, 32, 33, 34 á 35 als het niet meer is.

Daarna bracht onze auto ons naar Walmart waar we ook nog wat boodschapjes hebben gedaan. Nu zijn we even thuis en gaan met een frisjes bij en in het zwembad in de tuin liggen.

Vanavond hebben we tot slot gegeten bij Applebee’s.

 

069 – Dag 1 – Maandag 21 juli 2014 – De reis

Vandaag was het zover: de reis naar Orlando. We waren even voor 08:30 bij goede vriend Bert die ons ruim een uurtje later bij Schiphol afzette. Na wat geklooi met het elektronisch aanmelden en afdrukken van de instappassentickets (ik prefereer toch nog steeds een kortgerokte, blonde grondstewardess die dat al flirtend met mij allemaal regelt) gingen we vlot door de douane en de tax-free shopzone. Na een klein ontbijt gingen we naar de gate en om 13:00 uur kozen we het ruime luchtsop. De vlucht naar Atlanta duurde niet de beloofde 10 uur maar slechts 8’40 uur. De klachtenbrief naar de KLM staat op de planning want een oud geborduurd spreekwoord zegt dat je je beloften moet nakomen toch? 10 is 10 en geen 8’40.

De “korte” vluchttijd betekende dat we ruim de tijd hadden om door customs en de douane te gaan in Atlanta. Omdat dat in tegenstelling tot eerdere ervaringen allemaal heeeeel vlot liep hadden we veel meer tijd dan verwacht om even bij te komen van de lange vlucht en onze eerste maaltijd op Amerikaanse bodem (slice of pizza) te nuttigen.

Toen naar Orlando; een louzy 90 minuten van gate tot gate. Daar hadden we als eersten de koffers en toen gingen we de auto halen. Omdat onze eerdere ervaringen waren dat er enorme wachtrijen van wel 2,5 uur konden staan bij Alamo hadden we dit keer een auto gehuurd bij National. Nóu, dat betaalde zich wel uit: de rij bij Alamo was een stuk langer dan bij National. Bij National stond namelijk niemand en bij Alamo stond precies één iemand in de rij.

Vervolgens naar de garage om de standaard SUV op te halen. En laat die categorie nu net op zijn. De zeer vriendelijke Cubaan probeerde of ik dan een minivan wilde. Maar dat is nu niet het type auto dat bij mijn image van jonge, sportieve, goedgebouwde middelbare man past. Dus de goede man moest op zoek en kwam na verloop van tijd aanrijden met een meer dan leuke Jeep Patriot. Een auto die natuurlijk prima past bij een rebel zoals ik.

In de auto gezeten met de bagage begaven we ons snel naar ” onze” villa al waar we, na het huis met meer dan bewondering te hebben bekeken, ons te bedde hebben gelegd.

067 – Aftellen.

Het is nu eigenlijk wachten op de vertrekdatum. Het spreekwoordelijke aftellen is begonnen. Alles is geregeld, alles is voorbereid op wat kleine dingetjes na. As zaterdag gaan we nog op visite bij Marja en Bob. Zij zijn eind vorige week teruggekomen uit Florida en buiten dat we hun verhalen willen horen hebben zij wellicht nog wat niet te missen tips voor op ons reisplan. Het reisplan dat afgezien daarvan klaar is. We hebben een hele lijst met mogelijk te bezoeken en te doene zaken. Daarnaast hebben we ook een aardig lijstje met restaurants die zich zeer waarschijnlijk kunnen verheugen op ons bezoek.

Buiten dat wordt het gewoon tijd dat we gaan want ik heb al weken ongelooflijk trek in spare-ribs. Nu weet ik dat die ook in Nederland te koop zijn maar aangezien deze in de US veel lekkerder zijn heb ik mezelf gemarteld door de spareribs uit te stellen tot we in Florida zijn.

De laatste dagen houden we ook het weer in de gaten. En dat is niet best:

Warm (maar daar is mee te leven), veel regen en onweer. Maar we praten onszelf op verschillende manieren moed in: we hebben nog even voor we gaan, het zal vast niet overal regenen, het zal niet de hele dag regenen en de mooiste: ik zit liever in Florida met regen dan op mijn werk met mooi weer.

 

Maar het mag duidelijk zijn dat het begint te kriebelen. Er worden zelfs al voorzichtig suggesties gedaan wat we de eerste dag gaan doen. Wat wel minder is is dat de Amerikanen in al hun wijsheid hebben besloten dat de veiligheidsmaatregelen aangescherpt dienen te worden op luchthavens waarvandaan rechtstreeks op de VS wordt gevlogen. Dat betekent dus dat ook Schiphol er aan moet geloven. Zo was vandaag het nieuws dat er geen telefoons en tablets worden toegelaten in het vliegtuig als deze niet aan kunnen. Want, zo beweert Uncle Sam, het zou dan zo maar eens kunnen dat er geen batterij in het device zit maar een ontplofbom. Maar goed, we houden ons zo netjes mogelijk aan de regels om de Amerikanen niet onnodig te provoceren. Al moet ik wel uitkijken want ik neem maar liefst twee telefoons mee (voor de navigatie en de reserve-mocht-de-eerste-kapot-gaan navigatie) én ik heet Hayes en dat betekent nu eenmaal dat ik veel vaker de spreekwoordelijke pineut ben dan iemand met een minder welluidende achternaam.

 

057 – Verblijf (part 6)

Ik kwam bij toeval, hoewel toeval niet schijnt te bestaan, een filmpje tegen van een villa in Calabay Park. Het is niet de villa die wij hebben gehuurd maar de indeling is wel precies hetzelfde.